معرفی استراکچر خورشیدی :
استراکچر خورشیدی یکی از بخش های اساسی در نیروگاه پنل خورشیدی می باشد. نوع طراحی و ساخت و همچنین مقاومت آن در برابر بارهای ساکن و دینامیک از پارامترهای اساسی در اجرای نیروگاه خورشیدی می باشد.
روش های نصب استراکچر خورشیدی :
در شکل زیر روش های مختلف استراکچر پنل خورشیدی با پایه تک و دوتایی ، با پایه متحرک و ثابت نشان داده شده است.
استراکچر خورشیدی با توجه به موقعیت مکانی نصب و چیدمان نیروگاه خانگی و مقیاس بزرگ انواع مختلفی دارد :
1 – پنل با پایه نگهدارنده ثابت :
در این روش ابتدا موقعیت قرارگیری پنل ها را مشخص نموده ( که معمولا در کشور ما رو به جنوب و با زاویه 2 الی 30 درجه بسته به منطقه جغرافیایی ) و سپس پایه ها را در مکان مورد نظر ثابت می نمایند.
2 – پنل با پایه نگهدارنده متغیر :
در این روش از استراکچرهایی استفاده می شود که قابلیت تغییر زاویه از حدود 10 تا 65 درجه را داشته باشند و با توجه به تغییر زاویه خورشید در فصول متفاوت سال بهرتین حالت قرارگیری پنل را مشخص نموده و زاویه قرارگیری پنل را در همان حالت قرار می دهیم . بازده این روش حدودا تا 20 ٪ نسبت به روش ثابت بیشتر می باشد.
3 – پایه های دنبال کننده خورشید ( Tracker) :
این روش خود به دو حالت یک بعدی ( حرکت افقی از شرق به غرب ) و دو بعدی ( حرکت عمودی از پایین به بالا ) تقسیم می شود که در هر زمان بهترین حالت قرارگیری پنل ها محاسبه شده و استراکچرها بسته به محور قابل تغییرشان بصورت اتوماتیک در بهترین موقعیت قرار می گیرند. بازده این روش بین 15 الی 30 ٪ افزایش می یابد ، ولی هزینه پیاده سازی آن زیاد است و صرفه اقتصادی ندارد فقط در مکان ها و کاربردهایی که محدودیت فضا و وزن دارند استفاده می شوند.
انواع سازه نگهدارنده متغیر ( ترکر ) :
ترکر دو محوره : این نوع ترکرها بصورت شمالی – جنوبی و شرقی – غربی نور خورشید را دنبال می کنند.
ترکر تک محوره : این نوع ترکر ها بصورت غربی – شرقی نور خورشید را دنبال می کنند.
بازده سیستم های خورشیدی با ترکرهای تک محوره ، 15 الی 20 درصد و ترکرهای دو محوره ، 20 الی 25 درصد از استراکچرهای ساده بیشتر می باشد ولی به علت قیمت و هزینه تعمیرات و نگهداری بالاتر آنها نسبت به استراکچرهای ثابت ، معمولا سرمایه گذاران محترم این افزایش بازده را با افزایش تعداد پنل ها جبران می نمایند .
هیچ محصولی یافت نشد.